Tag: eetbare tuin

Plant: Allium ursinum

Allium ursinum – Daslook, Berelook, Borslook, Hondsknoflook, Wilde Knoflook (Ned.). Wild garlic, Bear’s Garlic, Ramsons ( Eng.)

Allium betekent ‘look’. De soortnaam ‘ursinum’ betekent ‘beer’. Een oud volksgeloof is dat men dacht dat beren die uit hun winterslaap kwamen als eerste op zoek gingen naar wat Daslook om van te eten.

Eetbaar: bloemen, blad en bol

Blad: Rauw of gekookt. De bladeren zijn een lekkere smaakmaker aan salades, en zijn vooral welkom als een fris groen blad vol vitamine en mineralen in het vroege voorjaar. Van het blad wordt ook een lekkere pesto gemaakt. ( zie website: MergenMetz ) Bloemen: rauw of gekookt. Deze zijn iets sterker dan de bladeren, in kleine hoeveelheden zijn ze decoratief en zeer smakelijk in salades. De bloempjes kunnen nog steeds worden gegeten als de zaaddozen worden gevormd, hoewel de smaak nog sterker is als de zaden rijp zijn. Bol: rauw of gekookt. De bolletjes zijn zeer scherp en net zo gezond als verse knoflook. Gewokt of gesmoord maakt de bolletjes minder scherp. De bollen kunnen in het najaar geoogst worden.

Populaire naam Nederland: Daslook

Bloemkleur: wit, naar knoflook geurend

Bloeiperiode: April-Mei

Hoogte: 40 cm

Plantdiepte:10 cm

Plantafstand: 10- 15 cm

Lichtomstandigheden: schaduw

Daslook groeit in de schaduw en het liefst onder bomen en struiken in vochtig goed gedraineerde grond. Bij geschikte omstandigheden kunnen ze na een aantal jaren een dicht tapijt vormen. In de vroege zomer sterft de plant af om in maart en april weer boven de grond te komen (kleine 8 weken). Zaden worden verspreid door de mieren. De daslook groeit goed met andere planten maar is een slechte buur voor luzerne en remt de groei van peulvruchten.

10 jaar geleden

Plant: Primula veris

Primula veris – Sleutelbloem, gewone sleutelbloem, paassleutel (Ned.), cowslip (Eng.)

Primula is afgeleid van ‘primus’ wat ‘eerste’ betekend, omdat ze al vroeg in het voorjaar bloeien. Veris wordt vertaald als ‘voorjaar’ maar vooral als ‘echt’.

Eetbaar: Blad en bloem

Blad: Met jonge bladeren vers of gedroogd kan een thee gemaakt worden die helpt tegen slapeloosheid. De bloemen: geuren zoet en werden vroeger veel in het pannenkoekbeslag gedaan of in cakebeslag. Primula bloemen kunnen ook goed door een salade.

Populaire naam Nederland: Sleutelbloem

Bloemkleur: Geel, zoetgeurend anijsachtig.

Bloeiperiode: Maart tot en met mei

Hoogte: 25 cm in bloei, 15 cm bladhoogte

Plantafstand: 26 cm ( 11-15 st. per m2)

Lichtomstandigheden: Schaduw

Primula veris groeit tussen of bij bomen of struiken en houdt van een humusrijke, vochthoudende bodem. Combineert goed met andere planten, bijvoorbeeld met Origanum, kleine botanische tulpjes, Campanula persicifolia en de gewone akelei, de Aquilegia vulgaris.

10 jaar geleden

Plant: Vossenbes

De Vossenbes staat op dit moment te pronken met zijn bessen in de eetbare siertuin. De rode bosbes of vossenbes (Vaccinium vitis-idaea) is een plant uit de heifamilie (ericaceae), hij wordt tussen de 10 en 40 cm groot, groeit compact en is groenblijvend. Ze groeien op zonnige en droge standplaatsen op zure,schrale grond en verdragen schaduw.

De Vossenbes is een geliefde vrucht in Noord- en Centraal-Europa vooral in de Scandinavische landen,Duitsland en Polen. Van de vrucht wordt compote gemaakt, die lekker is bij wildgerechten. Rauw zijn ze vrij zuur en wrang. De vruchten bevatten veel gezonde stoffen zoals vit. C, vit. B1, vit.B2, Vit. B3 en bèta caroteen en mineralen als kalium, calcium, magnesium en fosfaat.

Hier in Nederland worden ze rond deze tijd volop aangeboden bij tuincentra en bloemisten vanwege hun uiterlijk. De rode glanzende vruchten, met hier en daar nog een wit bloemetje, steken mooi af bij de donkergroene bladeren. De vruchten blijven er lang aanzitten en de plant is goed te combineren met andere najaarsplanten zoals een chrysant, winterbloeiende violen en heide. Zet de plant wel buiten evt. op je tuintafel want in huis verdroogt de plant natuurlijk snel. Omdat de plant van nature op zure, schrale grond groeit kan de vossenbes niet in de kleigrond geplant worden. Beter is om ze dan in een grote pot te planten gevuld met rododendrongrond. Bekende soorten die aangeboden worden zijn de ‘Koralle’, ‘Red Pearl’ en ‘Miss Cherry’.

Vaccinium vitis-idaea

Een andere bekende van de bloemist is het appelblad of shallon blad (Gaultheria shallon) . Dozen vol heb ik als bloemist verwerkt, sterk en stevig blad, als basis voor boeketten.

Deze gaultheria is een andere plant uit de heifamilie en vind je ook in de eetbare siertuin vanwege de vruchten die aan de plant groeien. De vruchten rijpen van september tot oktober. Het is een groenblijvende struik die goed te gebruiken is als bodembedekker, de plant maakt worteluitlopers, op schaduwrijke plaatsen. Hoogte van de plant is 60 tot 80 cm hoog. Van de gaultheria shallon zijn de donkere blauwe bessen eetbaar en van de jonge bladeren kan thee gezet worden. Onze planten hebben dit jaar nog geen bessen gevormd dus moeten we nog even wachten met het proeven.

Gaultheria shallon

De vossenbes is niet de enige uit de Vaccinium familie in de eetbare siertuin. Er groeien ook een aantal Amerikaanse bosbessen, cranberry’s, grootbladige bosbes en een veenbes. Zelfs de echte inheemse bosbes is in de tuin te vinden.

11 jaar geleden

Plant: Amaranthus

Amaranthus: Bloem van de maand en ‘voedsel van de toekomst’

Amaranthus is de bloem van augustus in de seizoensbloemen campagne van Bloemenbureau Holland. De amaranthus heeft rode/ paarse of groene pluimen maar er zijn ook bruine en terra-kleurige pluimen bekend. Vooral de hangende staarten zijn mooi te verwerken in boeketten en bloemwerk in combinatie met andere zomerbloemen, siergrassen en bessen.

Als bladplant is de amaranthus een mooie eenjarige plant met fel gekleurd blad.
Dat van de amaranthus alles gegeten kan worden, het blad, de wortels, zaden en bloemen, is nog niet bij iedereen bekend. In veel landen in Afrika, Midden-Amerika en Azië komen allerlei soorten amaranthus voor waarvan het blad een zeer geliefde bladgroente is. De bladeren worden gebruikt als een smaakvolle spinazie. Ze bevatten wel meer calcium, ijzer en fosfor dan spinazie. In Nederland is het amaranthus blad bekend als Chinese of wilde spinazie. In China: Hinn Choy of Yin Tsoi. In Zuid-Amerika heet de groente: Telugu, Tampala, Callaloo of Quelite. In Maleisië: Bayam en in India: Kulitis, Thetakura Pappu. In de Afrikaanse landen is de amarant bekend als Lenga, Mchicha en Efo Tete. De bloemen leveren een rode kleurstof waarmee eten of drankjes gekleurd kunnen worden.

Als de bloemtrossen afrijpen is het zaad te oogsten. Amarantzaden zijn veel gezonder dan de ons bekende granen. Er zit bijv. 5 x meer ijzer in dan in tarwe en bevat 3 x zo veel vezels. De zaden zijn ook zeer olierijk waar een gezonde olie van te maken is. Voor de Inca’s waren de zaden een belangrijke voedselbron en de Azteken gebruikten de zaden voor de bereiding van rituele dranken en voedsel. Tegenwoordig worden de kleine zaadjes in Peru en Mexico gepoft en gemengd met siroop. Deze veel gegeten snack word in Mexico Alegrias genoemd en in Peru Turrones. In Europa is het een goede graanvervanger in een glutenvrij dieet en ook de net ontkiemde zaden, als spruitgroente, zijn gezond en voedzaam. Als dat nog niet genoeg is kan je uit gefermenteerde zaadjes bier brouwen.

Amaranthus is dus behalve decoratief in tuin of boeket, ook een heel voedzaam gewas wat, zelfs in zeer droge omstandigheden, goed kan groeien.

bron: http://www.warenwelenwee.nl/agf_amarant.html

11 jaar geleden

Plant: Kochia scoparia

Gisteren, tijdens het geven van een rondleiding in de PolycultuurTuin van MergenMetz, die dit jaar aangeplant is met allemaal eetbare planten, vroeg Emile van der Staak, Chef van Restaurant ‘De Nieuwe Winkel’ in Nijmegen of we in de tuin ook een varen hadden staan waarvan de zaden eetbaar zijn. Nu hebben varens geen zaden maar sporen dus vroeg ik of hij misschien de Latijnse naam van de plant wist. Latijnse naam was niet bekend maar de zaden staan bekend onder de naam Land kaviaar of onder de Japanse naam Tonburi. Verder zag Emile op z’n mobiel de naam zomer cipres staan en die naam deed me een belletje rinkelen. Zomercipres is namelijk geen varen maar een eenjarige plant, familie van de Ganzenvoet (Chenopodiaceae): de Kochia scoparia

Kochia is een plant die een beetje conifeerachtig groeit en zo’n 60 tot 90 cm hoog word, het decoratieve van deze plant is dat in de herfst de plant felrode tinten krijgt. Kochia komt van oorsprong uit de grazige steppen, in het zuiden van Rusland en is door vroege immigratie naar de prairies van midden Amerika gebracht. In het begin was Kochia waarschijnlijk een voedselplant en pas veel later aangeplant in de siertuin.

Kochia staat ook bekend als een van de Tumbleweeds die je vaak ziet in Western films. (De ander is Salsola kali, Loogkruid, ook vanuit Rusland.) Dorre pruiken die door de verlaten stoffige straten van een oud western stadje waaien. Nu is dat een mythe, bedacht door Hollywood want rond 1900 kwam de Kochia en de Salsola nog helemaal niet voor in het Wilde Westen. Veel later gebruikte de Navajo indianen de Kochia als voedergewas voor hun schapen en in het wild worden de zaden gegeten door herten, prairiehonden en vogels. Verspreiding van de zaden gebeurt door middel van …. het tuimelen, tumbleweed.

Kochia bladeren en de jonge scheuten zijn eetbaar en worden gekookt. De zaden hebben een textuur vergelijkbaar met kaviaar, vandaar de naam ‘landkaviaar’. In Japan is het een delicatesse en wordt het ‘Tonburi’ genoemd. De zaden worden gedroogd, gekookt en dan voor een dag in koud water geweekt. Daarna worden de zaden door de handen gewreven om de buitenste huid te verwijderen. De zaden zijn glanzend zwart – groen.

Plantinformatie

Naam: Kochia scoparia,Bassia,zomercipres,tumbleweed,landkaviaar,Tonburi
Kleur: Groen in herfst naar rood verkleurend
Hoogte: 50 tot 100 cm
Bodem: Doorlatende grond
Type: Eenjarig
Standplaats: Zon
Toepassing: Borderplant

Planten in cultuur zijn zachter en voller dan de planten in het wild en doordat de planten pas laat in de zomer gaan bloeien zal de plant bij ons niet tot nauwelijks zaad maken.

11 jaar geleden

Kwekerijen bezoeken

Vandaag ben ik bij mijn broer in Maastricht geweest die daar al een aantal jaren een prachtige bloemenzaak heeft. (Mocht je een keer in Maastricht zijn ga eens langs bij Martijn de Bloemist.) Op de terugweg zijn we bij een “kwekerij met vakantie gevoel” geweest, zoals zo mooi op hun site geschreven staat. En dat gevoel had ik ook, niet alleen de kwekerij gaf me een vakantie gevoel maar ook de rit er naar toe. De kwekerij van Bastin is breed gesorteerd en gespecialiseerd in vaste planten vooral de mediterrane soorten, kruiden en lavendel. Ze hebben op hun kwekerij de Nederlandse planten collecties voor Salvia, Lavandula, Santolina, Rosmarinus en Thymus.

De lavendeldagen zijn net achter de rug maar 11 en 12 augustus zijn de Salvia en prairieplantendagen, Indian Summer, langbloeiende planten en siergrassen. Ik loop zelf niet zo warm voor lavendel planten maar om zoveel soorten bij elkaar te zien en gecombineerd met andere mediterrane soorten is het toch wel mooi. Voor onze eigen tuin heb ik een paar Allium flavum gekocht, een paar doordragende aardbeien, de Fragaria vesca ‘Vivarosa’ en een heerlijk geurende citroen-eucalypthus, de Eucalypthus citriodora.

Bij toeval reden we ook langs de kwekerij van Marni’s, dus daar gingen we ook even kijken. Marni’s kwekerij bestaat sinds augustus 1996 en sinds 2009 is Pascal Jongen de nieuwe eigenaar. Bij Marni’s kan je terecht voor tuinvarens, siergrassen bijzondere clematissen en Engelse en historische rozen. Er zijn ook mooie borders te bewonderen.

Deze vakantie dus op naar het zuiden van Limburg voor het vakantiegevoel in eigen land en bezoek zeker even deze kwekerijen.

11 jaar geleden

Plant: Rozen

Juni is een maand waarin veel rozen bloeien. Alhoewel ik dol ben op tuinrozen, vooral de Austin rozen, heb ik er maar twee soorten in mijn tuin. De rosa glauca en de rosa ‘ Lavender Pinocchio’. Eerlijk gezegd kan ik geen keus maken uit de vele mooie tuinrozen maar voor komend jaar ga ik er toch nog één kiezen.

Rosa ‘Lavender Pinocchio’ Rosa glauca

Voor de eetbare bostuin van Mergenmetz heb ik advies gevraagd aan de enige biologische rozenkwekerij in Nederland ‘De Bierkreek’ in Ijzendijke. Behalve de rozenbottels kan je ook de bloemen van rozen eten. ( wel zeker van zijn dat ze biologisch gekweekt zijn)

De tuin in Doorwerth bestaat uit arme zandgrond maar in een eetbare bostuin mogen rozen natuurlijk niet ontbreken. Rozen houden van een goede tuingrond dus een beetje advies van een kenner over de keuze spreekt voor zich. ( lees hier alles over mest op maat)

Zelf had ik al een beetje voorwerk gedaan en dacht aan een damascener roos, een rosa villosa en een rosa rugosa.

Rosa gallica officinalis wordt al eeuwenlang gebruikt en is een van de oudste gecultiveerde roos. Hij werd al geteeld door de Grieken en de Romeinen en werd veel gebruikt in middeleeuwse tuinen. Eén nadeel, de gallica’s bloeien maar kort ong. 6 weken per jaar. Hans van Hage van ‘De Bierkreek’ adviseerde ons de ‘Quatre Saison’, een damascener, geurend en meerdere malen bloeiend per jaar. Een ouderwetse, historische roos die prima te verwerken is tot gelei, jam of in de salade.

Rosa ‘Quatre Saison’

Voor de bottels adviseerde Hans van Hage ons de pomnifera, ook wel villosa genoemd. De bloei is niet spectaculair maar de bottels hebben veel vruchtvlees en zijn smakelijk. Ze rijpen half tot eind augustus. Een andere die we in de tuin hebben geplant is de rosa rugosa ‘Bourgogne’, een langwerpige bottel die, als borrelhapje, goed te vullen is. Een lage brede struik die éénmalig bloeit en waarvan de bottels lang aan de struik blijven.

Rosa pomnifera Rosa pomnifera bottels

Rosa ‘Bourgogne’ Rosa ‘Bourgogne’

De andere bottelroos voor armere gronden is de rosa ‘Georg Ruf’, deze rugosa bloeit met paarse bloemen die sterk geuren. De struik wordt ongeveer 1 meter hoog en hebben grote bottels.

Rosa ‘Georg Ruf’ ‘Georg Ruf’ Bottel

Voor hele goede tuingrond zijn de ‘Tawny Tiger’ en de ‘Ilios’ rozen in een terracotta en een purperen kleur. Deze twee kan ik nog wel eens in mijn moestuin planten daar heb ik kleigrond. Zal prachtig staan in een gemengde salade.

Rosa ‘Tawny Tiger’ Rosa ‘Ilios’

Ben je zelf ook op zoek naar een roos in de tuin kijk dan eens op de site van ‘De Bierkreek’, hierop vind je veel informatie over de soorten rozen en hoe te verzorgen. Je kan het natuurlijk ook altijd aan mij vragen, ik zoek het graag voor je uit.

11 jaar geleden

Plant: Chenopodium

Chenopodium, Nederlandse naam: Ganzenvoet ‘chenos'(=van de gans) en ‘podion'(=voetje)

Eén plant van deze familie is voor de meeste onkruid, een paar broertjes/zusjes: een vergeten groente, weer andere familieleden zijn bekende kruiden bij oude volkeren van geheel Amerika en in de Mexicaanse en Caribische keuken en er is er zelfs één zo hip dat er door FAO (The Food and Agriculture Organization of the United Nations) een internationale jaar van is gemaakt.

Even voorstellen:

Melganzenvoet – Chenopodium album

Brave Hendrik – Chenopodium bonus-hendricus

Aardbeimelde – Chenopodium capitatum

Broccolimelde – Chenopodium berlandieri

Epazote – Chenopodium ambrosioides

Quinoa – Chenopodium quinoa (2013, internationaal jaar van de quinoa)

Melganzenvoet komt bijna over de hele wereld voor. In Europa, Azie en Noord-Amerika werd de plant al in de prehistorie als voedselplant gebruikt. De zaden werden tot meel gemalen en het blad werd als spinazie gegeten, ze bevatten veel vit. C. Lees hier meer over de Chenopodium album: http://wilde-planten.nl/melganzenvoet.htm

Brave Hendrik is een zeer oude groente en wordt nu een vergeten groenten genoemd. De geplukte bladeren kunnen maar één dag bewaard worden. De jonge bladeren worden als spinazie gegeten. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als zeer zeldzaam en zeer sterk in aantal afgenomen. Lees hier meer over de Chenopodium bonus-hendricus: http://wilde-planten.nl/brave%20hendrik.htm

Aardbeimelde heeft een grote sierwaarde in de moestuin. Hiervan worden de bladeren gegeten. De schijnvruchtjes die op aardbeien lijken hebben weinig smaak maar ogen mooi en worden als decoratie gebruikt in o.a. salades. http://denieuwetuin.be/149-bijzonder-uit-zaad

Broccolimelde is een oude groenten van de Azteken https://www.vreeken.nl/2007/pages/web_zaden.php?page=web_zaden_detail&zoekwoord=060100

Epazote apart van geur en smaak, wordt in de Mexicaanse keuken veel gebruikt in combinatie met bonen. http://denieuwetuin.be/76-kruiden-eenjarig-heel-apart

Quinoa is de laatste jaren een hip gewas. Het wordt al duizenden jaren verbouwd in de Andes. De zaden worden vermalen tot meel. Het heeft een hoog voedingswaarde en bevat geen gluten. Lees hier meer over Chenopodium quinoa: http://denieuwetuin.be/207-quinoa-algemeen

Deze zomer te bewonderen in de Polycultuurtuin van MergenMetz : verschillende Chenopodium soorten. De vaste plant Brave Hendrik en de éénjarige Broccolimelde en Quinoa.

Aarbeimelde Quinoa

Broccolimelde BraveHendrik

11 jaar geleden

Plant: Lathyrus

Lathyrus

Lathyrus odoratus is deze maand, april, bij de bloemisten de bloem van de maand.

In mijn tijd als bloemist werkte ik in de maanden April en Mei veel met de heerlijk geurende lathyrus. De meest mooie boeketjes zijn er mee te maken. Vanwege de kleuren en geur zijn ze ook populair in bruidsboeketjes.

Mijn favorieten bruidsboeket combinatie in die tijd was een losgebonden boeket met lathyrus en trosroosjes aangevuld met vrouwenmantel, kleine blauwe alliums en zwarte duizendschoon of astrantia. Liefst de trosroos ‘Dorus Rijkers’, prachtige zalmroze open gevulde bloemen, mooie zware takken die licht overhangen. Lathyrus wordt meestal als korte bosjes aangeboden met een aantal bloemen eraan. Soms worden ze ook aangeboden ‘met rank’, deze takken zijn meestal iets langer en zijn mooi grillig om mee te werken.

Lathyrus behoort tot de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae). De Nederlandse naam is pronk- of siererwt. Odoratus betekent ‘heerlijk geurend’ en verwijst vanzelfsprekend naar de geur van de bloemen.

Behalve de eenjarige lathyrus odoratus zijn er ook verschillende lathyrus soorten als vaste plant voor in de tuin.

Lathyrus latifolius afkomstig uit Midden- en Zuid-Europa. De soort is zelf hechtend en groeit tot zo’n 2 meter. Geeft grote bloemen die ook als snijbloem geschikt zijn.

Lathyrus vernus is een echte voorjaarsbloeier. Van oorsprong komt hij uit de bossen van de Kaukasus en Siberië. Hier groeit de lathyrus vernus bijna overal en kunnen ook goed tegen een plekje in de halfschaduw.Ze worden niet hoger dan zo’n 30 cm en vormen na de bloei nette ronde bolletjes die lang frisgroen blijven.

Lathyrus rotundifolius is verwant aan de L. latifolius en komt uit Iran en O. Turkije. Hij kan zo’n 2 meter lang worden en bloeit in de rode kleur. Een sport hiervan is de Lathyrus rotundifolius ‘Tillyperone’ deze heeft een vleugje paars in het rood en geurt heerlijk. Hij groeit ook d.m.v. korte worteluitlopers dus groeit snel uit.

Lathyrus gmelinii is een oranjegeel bloeiende lathyrus uit Midden- en Zuid-Europa die robuust uitgroeit en zo’n 60 cm hoog wordt.

Lathyrus transsylvanicus komt uit de Karpaten (hooggebergte Midden-Europa) en wordt tussen de 50 en 100cm hoog. Het is een langzaam groeiende soort met bruingele bloemen.

Benieuwd hoe deze planten zijn kijk dan eens op de site van Hans Kramer van ‘de Hessenhof’. Deze bovenstaande vaste plant lathyrus zijn te koop op zijn kwekerij. http://www.hessenhof.nl/al/l011.html

Er zijn ook een paar lathyrus soorten die, behalve mooie bloemen hebben, ook nog te eten zijn.

Lathyrus sativus in Italie wordt dit peulgewasje al eeuwen lang uit de natuur gegeten, Cicerchia marchigiana genoemd. Ze eten de kleine onrijpe peultjes en de rijpe zaden worden gegeten als (droog)erwtjes. Eet ze alleen niet vaker dan 1x per week en kook ze 30 min. Bij mij zijn ze favoriet vanwege de prachtige azuurblauwe bloemen.

Lathyrus tuberosus komt in heel Europa voor zelfs in Nederland. De soort bloeit in Juli/Augustus met lila bloemen die ook heerlijk geuren. Dit soort wordt ook wel de aardakker genoemd. Je kan ze vinden aan de randen van akkers en wegen. De plant verspreidt zich door een wortelstok met kleine eetbare knolletjes. Hij wordt zo’n 30 tot 90 cm hoog.

Alle lathyrus soorten, of ze nu geuren of niet of je ze kan eten of niet, horen thuis in de tuin vanwege het feit dat ze uitstekende stikstofbinders zijn. Dus zoek je een bemestingsplant zet dan Lathyrus in je tuin.

11 jaar geleden

Plant: Allium – Look

Allium, in Nederland Look genoemd, komt verspreid voor in gematigde streken van het noordelijk halfrond. Het geslacht Allium bestaat uit zo’n 800 tot 1000 species en cultivars. Vele soorten allium hebben ondergronds een bol maar andere soorten vormen een verdikte wortel (schacht). De kleinbollige alliums maar ook de alliums die een verdikte wortel vormen, zijn zeer geschikt voor verwildering. De alliums met grovere bollen kunnen meerdere jaren in de grond blijven.

Alliums hebben een goed gedraineerde grond nodig. De meeste vragen een zonnige plek maar sommige kunnen in de halfschaduw groeien. Alliums bloeien meestal in de voorzomer en kunnen goed gecombineerd worden in de tuin. De soorten variëren in hoogte van 10cm tot 1,5M.

Behalve de sierwaarde van vele alliums kan je veel look soorten ook eten zoals: de ui (Allium cepa), knoflook (Allium sativum), prei (Allium porrum) en de bieslook (Allium schoenoprasum) en de in ons land verwilderde Daslook (Allium ursinum).

Andere mooie kleinbloemige looksoorten die, zowel mooi en makkelijk in de tuin groeien, als lekker zijn om te eten zijn bijv.: Allium cernuum, Allium moly, Allium carinatum, Allium tuberosum (knoflook bieslook of chinese bieslook) en Allium triquetrum (Driekantig look).

Zet ook eens de oerprei (Allium ampeloprasum var. bulbiferum) in je border of de St.Jans ui (Allium fistulosum var. bulbifera) en de Stengelui (Allium fistulosum). Lekker en mooi! Vooral in een eetbare tuin mogen verschillende soorten allium niet ontbreken