Afgelopen maand nog een waterhyacint voor in de vijver gekocht?
Per 3 augustus 2016 geldt een Europees verbod op bezit, handel, kweek, transport en import van een aantal schadelijke exotische planten en dieren. Op deze lijst viel mijn oog op een aantal planten waaronder de waterhyacint. Deze invasieve exoten zijn op de Unielijst geplaatst omdat ze in delen van de EU schade toebrengen (of dat in de toekomst waarschijnlijk zullen gaan doen) aan de biodiversiteit en/of ecosysteemdiensten. Lees hier op de site van NVWA welke planten en dieren er op staan.
Als bloemist heb ik waterhyacinten jarenlang iedere zomer verkocht, voor vijvers en waterschalen in huis. Ze waren zomers niet aan te slepen. Bij de meeste mensen hadden de planten geen lang leven. In ieder geval overleefden ze de winters in ons land niet. Ik vraag me dan ook af of het voor de waterhyacint ’s winters al warm genoeg is om ook hier tot een plaag te kunnen uitgroeien.
De waterhyacint, Eichhornia crassipes is een waterplant uit de pontederia familie (pontederiacaea) Ze komen oorspronkelijk uit Zuid Amerika. De lila kleurige bloemen lijken op die van de hyacint maar is geen familie ervan. Het grote drijfvermogen dankt de plant aan zijn verdikte bladvoeten. Elke bladvoet is een met lucht gevulde sponsachtige bol. De plant vermeerderd zich door wortelstokken en door zaad. Zo kan het in warmere landen uitgroeien tot een ware plaag.
Hele meren groeien dicht en verdringen de inheemse waterbeplanting. Boten komen niet door de dikke planten laag heen en irrigatiekanalen raken verstopt. Vissen sterven door zuurstof gebrek en malariamuggen vinden ideale broedplaatsen tussen de planten. De planten worden op verschillende manieren bestreden. De laatste jaren probeert men de planten te bestrijden door insecten die, in de landen van oorsprong, de verspreiding binnen de perken houden. Dit zijn snuitkevers en de waterhyacintmijt.
Leveren de planten ook wat op?
In verschillende landen worden de geoogste planten geplet en gedroogd en worden ze als veevoer of compost verwerkt. Waterhyacint is ook een goede grondstof om biogas van te maken. In Ghana wordt de waterhyacint door de lokale bevolking geoogst en verkocht als grondstof voor biovergassing. Op dit biogas varen weer boten en door het oogsten kan de visstand zich weer herstellen en dorpen worden weer bereikbaar over water. In Thailand drogen ze de planten en gebruiken ze het als vlechtmateriaal voor meubelen en manden. Die manden van gedroogd waterhyacint zijn verkrijgbaar bij o.a. de bloemist en woonwinkels.
bronnen: Wikipedia, Botaniewebsite, Serigas